Chapter 13: I miss you daddy!

Carly

Minął około tydzień, odkąd King przyszedł nas odwiedzić. Więc niż dwa tygodnie kiedy Alyssa lub ja ostatni raz widziałyśmy Jasona. Chociaż Alyssa wiele razy rozmawiała z nim przez telefon, w przeciwieństwie do mnie. Po wysłuchaniu tego co miał mi do powiedzenia King, nie jestem pewna co teraz myślę o Jasonie. Spędziłam cały tydzień myśląc co zrobić gdy Jason wróci. Jeśli wróci. Zastanawiałam się nad tym, czy aby na pewno pozwolić mu jeszcze zobaczyć jego córkę. Naszą córkę.  I nadal nie znam odpowiedzi.

W ciągu ostatnich kilku tygodni, poszukują Jasona w naszej okolicy i East Coast. Jason jest prawie każdej nocy w wiadomościach, wraz z wywiadami różnych policjantów i funkcjonariuszy FBI na temat całej tej sytuacji. Na szczęście nikt nie wiedział, że Alyssa ani ja jesteśmy z nim związane. Ostatnią rzeczą jaką teraz jest potrzebna policji, to aby pokazać się pod naszymi drzwiami z prośbą wywiadu nas obydwu.

Połączenie ze skype’a rozbrzmiało w całym salonie i kuchni, informując mnie, że miałam połączenie przychodzące na moim laptopie.

- Czy to tatuś? – Alyssa zapiszczała, biegnąc aby spojrzeć na mojego laptopa, leżącego na jednej z poduszek kanap.

Wspięła się obok mnie na kanapie, praktycznie siedząc na moich kolanach. Wyciągnęła szyję w moim kierunku, aby spróbować zobaczyć ekran na laptopie. Jej emocje zwiększyły się, kiedy zobaczyła, że rzeczywiście Jason dzwoni do nas. Alyssa skakała w górę i w dół na kanapie, chichocząc.

- Mamusiu, chcę porozmawiać z tatą. Chcę porozmawiać z tatą. – Mówiła, tak szybko, że jej słowa zlewały się w jedno i nie było można ich zrozumieć.

- Usiądź i możesz z nim porozmawiać. – Powiedziałam jej, przesuwając mysz na moim laptopie, tak abym mogła nacisnąć przycisk odbierania.

Alyssa natychmiast posadziła jej tyłek obok mnie. Położyłam laptopa na stoliku przed nami i przesunęłam się nieco nie bardzo interesując się rozmową mojego dziecka z ojcem. I nie byłam zbyt chętna patrzeć na niego w tej chwili. Ale niezależnie od tego, moim zadaniem nie było, zabraniać mojej córce rozmawiać z tatą. Chociaż nie wiem, czy on wróci, pozwalanie jej rozmawiać z Jasonem przez Internet, nie było problemem.

Kliknęłam na przycisk odbierania i na początku pojawiło się profilowe zdjęcie Jasona, a po chwili jego twarz, na żywo. Oczy Alyssy rozbłysnęły się i również włączyłam kamerkę, żeby mógł ją zobaczyć.

- Cześć tato. – Uśmiechnęła się i pomachała, nawet jeśli kamerka nie była jeszcze załadowana, a Jason nie mógł jej zobaczyć. Wstałam z kanapy i ruszyłam przez pokój, siadając na podłodze tak, że nie mogłam zobaczyć twarzy Jasona na ekranie, tylko moją córkę.

- Hej kochanie. Jak się masz? – Słyszałam jak grzecznie zapytał.

- Tęsknię za tobą tatusiu. – Zapiszczała.

- Też za tobą tęsknię, księżniczko. – Zachichotał. – Co porabiasz?

- Więc, mamusia dała mi nową lalkę Barbie. Była jedną z najpiękniejszych w sklepie. – Powiedziała, unosząc blond lalkę tak by jej ojciec mógł ją zobaczyć. Skomentował i potwierdził piękno lalki zanim kontynuowała. – A kilka dni temu przyszedł jakiś mężczyzna.

Zacisnęłam mocno moje oczy. Ona nie miała o tym wspomnieć. Przypuszczam, że powinnam powiedzieć jej przed tym. Nie mogłam jej winić.

Jason chwilę milczał. - Mężczyzna? Jaki mężczyzna?

- To był mężczyzna z restauracji. Wielki, straszny, który znał moje imię. On przyszedł aby porozmawiać z mamą. – Wyjaśniła. Zmarszczyłam lekko brwi, kiedy słuchałam jej mówienia.

- Przyszedł do domu? – Jason zapytał zdezorientowany.

- Tak. Upadłam w parku, a on mi pomógł i mówiło mamusi. – Powiedziała swoim dziecięcym akcentem.

- Co powiedział?

- Nie wiem. – Wzruszyła ramionami. – Bawiłam się podczas gdy oni rozmawiali. Nazwał ją „kochanie”… – Nie skończyła kiedy on zaczął mówić.

- Gdzie jest mama? – Zapytał.

Alyssa popatrzyła na mnie i powiedziała. – Ona jest tutaj.

- Mogę z nią porozmawiać, proszę?

- Mamo. – Zawołała mnie z uśmiechem. Pokręciłam głową w jej kierunku. – Ale tata chce z tobą porozmawiać. – Nalegała.

- Powiedz mu, że mama jest zajęta. – Szepnęłam głośno.

- Ale nie jesteś zajęta, mamo. Siedzisz tam. – Przewróciła oczami. Posłałam jej spojrzenie, dając jej do zrozumienia, że nie chcę z nim rozmawiać. Myślę, że zrozumiała moją wiadomość. – Mama nie chce z tobą rozmawiać, tato.

- Dlaczego nie? – Słyszałam jak pytał, a ona wzruszyła ramionami. Jason słabo westchnął z jękiem frustracji.

- Alyssa posłuchaj mnie bardzo uważnie, dobrze? – Zażądał, a ona skinęła głową w odpowiedzi. – Czy ten zrobił coś tobie albo mamusi?

Pokręciła głową. – On mnie nie skrzywdził, ale mama nie jest bardzo szczęśliwa, a teraz myślę, że ona jest na ciebie zła. – Powiedziała.

- Nie słyszałaś nic więcej co powiedział? W ogóle nic, kochanie? – Zapytał.

Pokręciła głową. – Nie, niestety tatusiu. – Spuściła wzrok rozczarowana z siebie.

- Wszystko w porządku kochanie. Jest w porządku. – Zapewnił ją. – Czy wiesz jak długo u was był?

- Krótko. Rozmawiał z mamą o wielu rzeczach. Ale to on mówił najwięcej. – Wyjaśniła.

- Czy mama jest blisko ciebie? – Zapytał. Skinęła głową. – Czy możesz coś dla mnie zrobić? – Czekała. – Czy możesz przejść na chwilę do swojego pokoju, księżniczko? Obiecuję, zadzwonię powiedzieć dobranoc, dobrze?

Westchnęła. – Dobrze tatusiu. Kocham cię. – Uśmiechnęła się przed zeskoczeniem z kanapy. Wzięła swoją lalkę Barbie i pobiegła do swojego pokoju. Wstałam z podłogi i podeszłam do mojego laptopa. Wyciągnęłam dłoń, chcąc zamknąć laptopa, aż ponownie usłyszałam głos Jasona.

- Carly. Carly wiem, że tam jesteś.

Westchnęłam, powstrzymując się przed zamknięciem. Gdybym przesunęła ekran on by wiedział, że tam jestem. Myślałam, że po prostu lepiej byłoby gdybym po prostu poczekała, aż da sobie spokój i myślał, że naprawdę nie ma mnie w pobliżu laptopa jak podejrzewał. – Carly proszę, musimy o tym porozmawiać.

Znowu nic nie powiedziałam, ale byłam sfrustrowana, kiedy dwie długie minuty później ponownie się odezwał. – Carly proszę, porozmawiajmy. – Kurwa.

- Cholera, Carly. – Jęknął i uderzył pięścią w powierzchnię blisko jego laptopa. – Wracam do domu. 

~.~

Jason wraca, kto się cieszy? Chyba na to czekałyście. :)

Szykujcie się na zdenerwowaną Carly i histerię Alyssy.

przykro mi, że pod ostatnim rozdziałem było tak mało komentarzy, a codziennie na bloga wchodzi na prawdę dużo osób. postarajcie się przy tym, dobrze?

1. komentujcie!! bo bez komentarzy nie ma rozdziału, musicie mnie jakoś zachęcić a mam już przetłumaczonych kilka kolejnych, więc jeśli się postaracie może jeszcze w ten weekend dodam kolejny. JEŚLI CHCECIE SKOMENTOWAĆ, MACIE TO POD TYTUŁEM POSTA.

2. jeśli polubiliście ff to dodawajcie do obserwowanych, bez utrudniania po prawo wystarczy parę kliknięć i gotowe.

3. zgłaszajcie się do informowanych - tutaj. 

4. chce ktoś f4f na insta? mój to redlipsttck

5. jak macie jakieś pytania to pytajcie też w komentarzach, postaram się wam szczerze odpowiedzieć. 

@biebztoday